Zaman Ayıramamışsın

Ertesi gün başka bir şehirde göz açma hissini bilir misin?

Sırtladığın tüm yükleri sınırda bıraktığındaki rahatlamayı..

Pencereden dışarı baktığında önünden kayan ağaçları izlemeyi..

Kafandaki düşünceleri teker teker beyaz çizgileri olan yollara saklamayı..

Vardığında gideceğin yere yepyeni biri gibi başlarsın ya.

Yüzler, simalar, bakışlar hiç tanıdık gelmez sana.

Senin şehrin değildir burası çünkü..

Yaşarsın dolu dolu.

Ama boştur için, bırakmışsındır orda her şeyi.

İçersen şarabını hiç durmadan..

İzlersen bir yandan dalgalanan denizi,

Güneşin batışını ve tekrar doğuşunu..

Yıldızlara bakarsın arada, hayal kurarsın çocuk gibi..

Mutlusundur uzun zamandır hiç olmadığın kadar.

Olamadığın kadar..

Günlerin sayılıdır, dedikleri gibi çabuk geçer..

Dönüş yolunda toplarsın tekrar bıraktığın anıları..

Teker teker yerleştirirsin hafızana canını yaka yaka..

Değişmiştir bazılarının yeri belki, belki aynıdır hala..

Ama değişen sensindir, seni değiştiren zamandır.

Yaşadıklarını sindiren zamandır.

Mutlu değilsen önceden, tek sebebi vardır:

Ya kalbine zaman ayıramamışsın ya bedenine..

Belli ki dinlenememiş ikisi de..