Üç Kelime

Bugün gene ıslak girdi avuçlarım yatağa.

Aklım gene sen varken daldı uykuya.

Kokunu hissettim, sen gittikten sonra her gece olduğu gibi..

Sesini duydum ardından, yine.

Kocaman ellerin geldi aklıma birden..

Upuzun ince parmaklarınla elimi kavrayışın..

Gerçekti gördüğüm her şey dün gibi..

Nefesin tırmaladı kalbimi.

Söküp attı gözlerin kabuk bağlamış tüm yaralarımı.

Yeniden kanattı hepsini..

O kadar özlemişim ki seni.

Unutmak mümkün mü yaşanan onca şeyden sonra?

Bir gün sarıldım ya sıkıca sana,

Unuttum gene sen hariç her şeyi..

Sordun başımı kaldırdığımda, “ Ne oldu? “

Hiçbir şey diyemedim sadece baktım gözlerine..

Küçücük ellerimle başını başıma çekip,

Kafamı güven duyduğum omuzlarına yasladım..

Başımı kaldırıp, saçlarıma gömdün kafanı.

Nefesini hissettiğim o an.

Kokumu içine çekip, kalp atışlarını hızlandırdığın o an.

Kalbim..

Aklım..

Tüm bedenim, sadece iki kelime sayıklıyordu.

“ Seni seviyorum. “

Şimdi üç kelimeden ibaret tüm bedenim.

“ Seni hala seviyorum…”