Sahte Yüzler, Sahte Sevgiler

Bir şeye deli gibi sahip olmak istersin, onun hep senin olmasını, başka kimseyle paylaşmamayı istersin.
Ama imkansız gelir gözüne..

Tam vazgeçerken bir ışık yanar beklemediğin bir anda.
Yavaş yavaş da olsa yaklaşırsın, her adımda daha da yaklaşırsın ona.
Sonunda bir bakmışsın yanında, bir tanen olmuş , sonra her şeyin..
Zaman geçmiş, daha da bağlanmışsın, daha da yakınsın, sen ve o artık "biz" olmuşsunuz.
O kadar bağlısın ki onsuz geçmiyor zaman.
Göremediğin her dakika her saniye için içini yemiş.

Sanki bir parçan eksik.
Ya da her şeyin..

Bir elmanın 2 yarısı derler ya onun gibi.
Gözlerine her baktığında kendini görmek, her dokunduğunda içinin titremesi, her seni seviyorum dediğinde kalbini tutamamak var ya o hisleri hiçbir şeye değişmez insan.
Hayat tozpembedir o zamanlar sana göremezsin gerçek rengini , ama eninde sonunda göreceksindir her şeyi..
Gün geldiğinde " ayrılık " lafı artık kapındaysa ve sen deli gibi seviyorsan hala.
O zaman anlarsın, hayatın öyle göründüğü gibi değil de sadece aldatmaca olduğunu.
Sadece sahtekârlık ve kelime oyunları.
Soruyorum bazen kendime, neydi yalan mıydı hepsi?

Hani sonsuza kadar senindim, canındım, kanındım.
Hani?
Haykırmak geliyor bazen içimden, deli gibi haykırmak.
Bağırmak çağırmak.
Patlama noktasındayım, bekliyorum son darbeyi.

Ve..
Beklediğim oldu, patladım sonunda.
Döküyorum içimden geçenleri, utanmadan, korkmadan.
Biliyorum senden bir sürü bu dünyada.

Arkasına saklandığın kelime oyunlarından sıkılmadın mı?
Çocuk musun sen?
Yapamayacağın şeylere söz vermemeyi öğrenemedin mi sen daha?
Yazık değil miydi bana, bize?
Umurunda mı değiliz?

Olmayalım da.

Sende değilsin zaten ama tek bir sözüm var sana, hepinize:

Kaldıramayacağım artık sahte sevgilerinizi, sahte yüzlerinizi.


MelisYAĞMUR